W WSO pojawia się zdanie: Dwukropek powinniśmy postawić, jeśli w zdaniu występuje podmiot szeregowy, a orzeczenie ma formę liczby mnogiej, i gdy (…). Zastanawia mnie obecność przecinka przed i gdy. Czy chodzi o zamknięcie frazy a orzeczenie…? Wydawało mi się, że frazy wprowadzane przez spójniki współrzędne nie wymagają drugiego przecinka.
Podobnie: Krótkie wyrażenia mające formę zdań głównych, zaś faktycznie będące składnikami pozazdaniowymi(,)? należy (…). Jak być powinno?

Szanowni Państwo,
mam pewną uwagę odnośnie do porady nt. pleonazmów. Otóż autorka pisze:

Nie wszystkie jednak konstrukcje redundantne są błędne – nie uznalibyśmy na przykład za niepoprawne zdań: Zszedł schodami na dół czy Wjechał windą na górę (a przecież nie można zjechać schodami do góry czy zejść windą na dół – schodzi się zawsze schodami, na dół, a wjeżdża się tylko windą, i tylko do góry.

Zgadzając się co do meritum – wymienione konstrukcje są prawidłowe – pozwolę sobie zakwestionować ich pleonastyczny charakter. Przynajmniej w niektórych kontekstach.

• Schodami jak najbardziej można zjechać. Czasem nie trzeba nawet dodawać, że chodzi o schody ruchome (którymi skądinąd można także zejść, jeśli chwilowo nie działają).
  
• Można zbiegać po schodach i jest to zdecydowanie coś innego niż schodzić.
• Schodzić i wchodzić można po trapie, po drabinie, po zboczu itp. Miewa to znaczenia dla odmalowania sytuacji przed oczyma wyobraźni odbiorcy. Np. dziecko wbiegło na szczyt pagórka po zboczu, a jego opiekun spokojnie wszedł po prowadzących tam schodach.
• Określenie na dół oznacza w tym przypadku najniższe piętro (poziom), a zatem sprecyzowanie, że schodzi się na dół wyklucza pewne możliwości, np. zejście z 3. piętra na 2. lub na półpiętro.

Z serdecznymi pozdrowieniami
A.

Szanowni Państwo,

czy po użyciu przecinka po zwrocie grzecznościowym na początku pisma (np. „Szanowni Państwo,”), dalszą część tekstu piszemy od nowego wersu z użyciem wcięcia akapitowego, czy bez tego wcięcia.

Z poważaniem

Witam serdecznie!

Od pewnego czasu nurtuje mnie problem związany z zastosowaniem przyimków na oraz w. Często widzę przykłady zamiennego ich stosowania np. w/na sali, we/na dworze (mając na myśli posiadłość), w/na zakładzie. Intuicyjnie czuję, kiedy według mnie jest to dopuszczalne, nie potrafię jednak przypisać tego żadnej regule.

Z góry dziękuję za wyjaśnienie,

M.

Oto zdanie: „Według Kwintyliana retoryka jest wiedzą w zakresie rzetelnej wymowy”. Czy po według Kwintyliana powinien być przecinek? Widziałam takie zdanie i był tam przecinek, ale jakoś nie bardzo mi to pasuje. Proszę o odpowiedź.

Szanowni Państwo, zastanawiam się nad łączliwością coraz częściej pojawiającego się w popkulturze rzeczownika „multiwersum”. Czy można „wejść do multiwersum” lub „wejść w multiwersum”? Czy wspomniane wyrażenia będą miały różne znaczenia? A może oba są pozbawione większego sensu z semantycznego punktu widzenia? Pozdrawiam serdecznie

Dzień dobry,

otrzymałem wezwanie na czynności sprawdzające. Czy zwrot nie powinien brzmieć wezwanie do czynności sprawdzających?

Bardzo proszę o informację w tej sprawie.

Pozdrawiam

Proszę mi powiedzieć, jak brzmi tryb rozkazujący czasownika widzieć. Czy forma widź jest dopuszczalna?

Witam,
wyczytałam, ze liturgia piszemy małą literą, jaką literą należy napisać zwrot święta liturgia? Gdy stosuje wyraz Ortodoksja w znaczeniu Prawosławie winnam pisać wielką literą? I jeszcze… w dniu świętych apostołów Piotra i Pawła?
Dziekuję bardzo

Przygotowuję do druku książkę naukową o lasach. Jest w niej zdjęcie przedstawiające roślinkę o nazwie: wawrzynek wilcze łyko. Słownik ortograficzny podaje taką pisownię. Autor wprowadza pisownię łączną: wilczełyko i przedstawia następujące argumenty (tu cytuje): „w słowniku może być osobno, lecz we wszystkich najnowszych podręcznikach dendrologii jest wilczełyko razem. Nazewnictwo roślin naczyniowych zaczerpnąłem z tzw. checklisty z 1995 roku (to dla nas biblia), której autorami są najwięksi specjaliści botaniczni w Polsce. Upieram się więc przy swoim i zalecam pisownię wilczełyko” (koniec cytatu).
Ręce mi opadły: czy mam wykonać to zalecenie, czy też jednak odważyć się na zwrócenie uwagi, że ktoś kiedyś popełnił błąd, który ciągnie się, bo nikt nie odważył się przeciwstawiś „autorytetom”? Będę wdzięczna za szybką odpowiedź, bo czas mnie nagli. Książka czeka na druk.
Pozdrawiam i dziękuję
Ewa Rubczewska
(redaktor techniczny)